الله جمیل و یحب الجمال: خداوند زیباست و زیبایی ها را دوست دارد.

زیبا!! زشت!! زیباتر!! آیا براستی کسی معنای واقعی این کلمات را می داند؟! یا بهتر است بگویم این کلمات یعنی چه؟ آیا زیبایی یعنی زشت نبودن؟ و آیا زشت یعنی زیبا نبودن؟ آیا اصلاً زیبایی و زشتی به ظاهر مربوط می شوند؟ آیا اصلا زیبایی یعنی آراسته بودن؟!

همانطور که پیداست، هریک از این عبارات دارای معنی خاص برای هر فرد است!! اما همه افراد در اصل زیبا بودن و زیبایی دوستی اشتراک دارند!! اما حد و حدود زیبایی در دید افراد، نسبی است. حال جای سوال دارد که آیا واجب است همه افراد در جامعه، زیبا ظاهر شوند؟! مسلماً فطرت هر فرد به این سوال پاسخ مثبت می دهد. بله. هر فرد باید با یک زیبایی نسبی در جامعه حضور یابد. این زیبایی منحصر به ظاهر افراد نیست!! رفتار یک فرد، طرز تفکر یک فرد در محیط اجتماع، اعمال یک فرد، ... همه و همه باید زیبا باشند تا جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، زیبا باشد. حال بحث را متمرکز به زیبایی ظاهری می کنیم. طبیعتاً گام اول برای زیبایی ظاهری، آراسته بودن است!! آراستگی، نظم و پاکیزگی از شرایط اولیه زیباسازی ظاهر هستند. اما توجه به این نکته ضروری است که برخلاف زیبایی که یک امر نسبی است، آراستگی یا نظم یا پاکیزگی یک امر ثابت و محدود شده می باشند!! برای مثال، کسی که موهای سر خود را شانه نمی کند و در دید عموم ظاهر می شود، از دید همه افراد آراستگی ندارد و نظم ظاهری در او دیده نمی شود. به عبارتی دیگر هیچکس با دیدن چنین وضعی، رای بر منظم بودن ظاهر این فرد نخواهد داد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: